Een van de dingen die we graag doen op Montessorischool De Vleugel is thematisch werken. Een onderwerp wordt dan vanuit allerlei hoeken bekeken en onderzocht. Het vak Kosmisch is een typisch Montessori-voorbeeld van deze aanpak. Dit omvat geschiedenis, aardrijkskunde, natuurkunde en biologie. In de onderbouw werkten de kleuters met het kosmische thema wilde dieren in de sneeuw, waarbij ze van alles leerden over de Noord- en Zuidpool.

Ze leerden waar de Noord- en Zuidpool liggen, over het noorderlicht, ijs, sneeuw, hoe meet je de temperatuur buiten, spiegelen met ijsblokken, een iglo bouwen met suikerklontjes, ijsbeer stempelen met kurken, als een pinguïn van een ijsberg glijden en, en, en nog veeeeeeel meer.

Poollicht

Een mooi voorbeeld van een les binnen dit thema is de les over het poollicht. Juf Carola vertelt zelf:

""Vandaag gaan we leren hoe een poollicht ontstaat." ....Stilte....Grote ogen zijn op mij gericht. Waar heeft de juf het over? De stilte hou ik nog even aan en maak het daarmee nog uitdagender om te blijven luisteren. Soms telt namelijk de stilte het meest."Vandaag gaan we leren hoe een poollicht ontstaat". Je ziet het gebeuren wanneer kinderen nieuwsgierig worden. Dan gaan ze 'aan' zoals ik het ook wel zeg.

Kinderen zijn van nature nieuwsgierig. 'Mijn' kleuters ook. Op het bord kijken we een filmpje over hoe een poollicht ontstaat. De taal die ze in het filmpje gebruiken is veel te moeilijk maar de beelden zijn geweldig! Ik leg alles nog eens in 'jip-en-janneke-taal' uit. Met de wereldbol erbij, de zon, magneten, materialen om deze materie zichtbaar te maken. Ze smullen ervan. Dan laat ik nogmaals het filmpje zien en hoor ik de kwartjes vallen. Hé, er is een noorderlicht in het noorden!, Ik zie groen en blauw en rose en paars!  en Juf, is er ook een licht in het zuiden?

Daarna gaan we zelf een poollicht maken.Ik leg een zwart papier in de kring en teken er een dikke lijn op met wascokrijt. Het is een halve bol. Ik trek de lijn een paar keer over zodat het een dikke lijn is. Het is stil...Daarna pak ik een papieren doekje en veeg hard over de lijn naar boven. Ieder keer opnieuw. Wauw!!!! Grote ogen kijken naar het papier. Ik heb ze. Verwondering. Het mooiste wat er is."